شدت تخریب‌ها در ارسباران دل هر بیننده اي را به درد می‌آورد
در نامه انجمن حفظ محيط زيست كوهستان به سازمان محيط زيست و سازمان جنگلها عنوان شد
شدت تخریب‌ها در ارسباران دل هر بیننده اي را به درد می‌آورد
با شدت گرفتن تخريب عرصه هاي مرتعي ارسباران توسط عوامل مجتمع مس سونگون، انجمن حفظ محيط كوهستان با ارسال نامه هاي جداگانه اي به محمد جواد محمدي زاده، رييس سازمان محيط زيست و علي سلاجقه رييس سازمان جنگلها و مراتع خواستار رسيدگي اين سازمانها به وضعيت منطقه ارسباران شد.
به گزارش سبزپرس، انجمن حفظ محيط زيست كوهستان در اين نامه خطاب به روسا و معاونان اين سازمانها مي نويسد: " متعاقب خبرهای واصله به انجمن حفظ محیط کوهستان در روزهای گذشته مبنی بر تشدید تخریب در منطقه ارسباران، سه تن از اعضای این انجمن در روزهای پنجشنبه و جمعه مورخ 26 و 27 خرداد ماه از تهران به این منطقه عزیمت نموده و از نزدیک این مسأله را بررسی نمودند.
در بازدید به عمل آمده مشخص شد که عوامل و مجریان مس سونگون، از محدوده تعیین‌شده معدن به دفعات تجاوز کرده و با هدف کشف معدن جدید، بدون توجه به کمترین ضوابط حفظ محیط طبیعی، منطقه را تبدیل به ویرانه نموده‌اند.شدت تخریب‌ها تا حدی است که دل هر بیننده غیر محیط زیستی را هم به درد می‌آورد.
به‌علاوه، در چند منطقه از جمله "بول مرک" و هفت‌چشمه (خوینه‌رود) این تخریب‌ها از شدت بیشتری برخوردار بوده به طوری که ترانشه‌های متعددی در عرصه مراتع درجه یک ایجاد شده است. همچنین منطقه جنگل "قرنیخ" توسط مجموعه‌ای از راه‌های متعدد احاطه شده و احتمال می‌رود تخریب پوشش گیاهی و جابجایی خاک، خسارات شدیدی به بافت جنگلی منطقه وارد نماید.
اين تشكل غير دولتي در ادامه يادآور مي شود: همانگونه که مستحضر هستید جنگل‌های ارسباران واقع در شمال غرب کشور، از پدیده‌های نادر و منحصربه‌فرد طبیعی کشور می‌باشد. پیدایش این جنگلها به دوران سوم زمین‌شناسی بازمی‌گردد که در محدوده چهار شهرستان کلیبر، ورزقان، جلفا و اهر پراکنش یافته و با وجودی که به صورت یک لکه واحد ظاهر شده اما نمونه‌هایی از اکثر مناطق پوششی ایران را در خود جای داده است. ارسباران در سازمان یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه بیوسفر به ثبت رسیده و به دلیل برخورداری از ارزش‌های زیستی می‌تواند به سطح و جایگاه میراث طبیعی جهانی ارتقا یابد.
شایان ذکر است دست‌اندازی عوامل معدن مس سنگون خارج از محدوده تعیین‌شده، طی بازدیدی که در سال 1387 توسط اعضای انجمن حفظ محیط کوهستان از مناطق مختلف ارسباران صورت گرفت، محرز گردید و در آن زمان نیز هشدارهای لازم از سوی دست‌اندرکاران این انجمن به سازمان‌هان ذیصلاح داده شد. در حال حاضر ماشین‌آلات ویژه حفاری در منطقه چهل‌چشمه مستقر هستند اما به دلایلی که برای بازدیدکنندگان مشخص نشد دست از کار کشیده‌اند و ممکن است هر لحظه مجدداً کار خود را از سر گیرند.
این در حالی است که در منطقه بول مرک، تعداد زیادی از ماشین‌آلات سنگین در حال کار و تردد هستند و به‌رغم اینکه بسیاری از اقدامات انجام‌شده در منطقه غیرقانونی می‌باشد متاسفانه تاکنون هیچ پرونده تخلفی برای مجریان طرح معدن مس سنگون درمراجع ذیربط قانونی به‌ثبت‌نرسیده که این مسئله جای سؤال دارد.
در ادامه اين نامه آمده است: پاسگاه‌های محیط زیست منطقه غیر فعال بوده و حضور موثر مسئولان سازمان‌های دولتی در منطقه احساس نگردید. اين در حالي است كه در زمانی نه چندان دور مساحت جنگل‌های ارسباران به 000/350/1 هکتار می‌رسید در حالی که امروز در نتیجه عوامل گوناگون طبیعی و دخالت‌های انسانی، حداکثر مساحت این جنگلها به 164000 هکتار کاهش یافته است.
علی ایحال با در نظر گرفتن تاکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی در آغاز سال جاری در خصوص صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست و با توجه به اینکه امسال (2011) از سوی سازمان ملل متحد به عنوان "سال جهانی جنگلها" تعیین و اعلام گردیده است، تقاضا دارد مسأله تخریب در ارسباران را در اولویت آن سازمان محترم قرار داده و دستورات لازم در خصوص جلوگیری و توقف تخریب این ثروت ملی که به همه نسل‌های این مرز و بوم تعلق دارد صادر فرمایند.
ارسباران منطقه ای تاریخی است با وسعت بیش از 12 هزار کیلومتر مربع در شمال غرب کشور ایران که علی رغم نرخ بالای مهاجرت قریب نیم میلیون نفر در آن زندگی می کنند و با دو کشور همسایه است. ناحیه ای خاص با هویت تاریخی و تجانس فرهنگی و تعریف جغرافیایی و ساخت اجتماعی ویژه که از سال 1314 شمسی به این نام نیز نامیده شد و پیش تر قراجه داغ نام داشت. نامی که امروز نیز به شکل « قره داغ » برایش محفوظ است. همان « 18 محال » معروف که در تقسیمات کشوری ابتدا شامل شهرستان اهر می شد و امروز شامل شهرستان های اهر، ورزقان، کلیبر، خداآفرين و هریس و بخش هایی از شهرستان های جلفا، مشکین شهر، پارس آباد و گرمی می شود. این همه در هفته نامه ی « شهاب اهر » که نیم قرن پیش در اهر چاپ می شد، نمود داشت. ارسباران عمدتاً دارای توان های محیطی کشاورزی، دامداری، باغداری، معدن و گردشگری است. منطقه ای که خلاصه ی ایران زمین است و روزگاری هند کوچکش می گفتند. و شعار آذربایجان شرقی اگر این است که « آذربایجان سر ایران است.» به یقین می توان گفت « ارسباران، سر آذربایجان است.» از انجیر و انار و عسل و پنبه و سیب دارد تا مس و طلا. سومین منطقه ی جنگلی کشور را در خود دارد و تنوع گونه های گیاهی و جانوری آن بیش از قاره اروپاست. یکی از سه ایل پرجمعیت عشایر کشور در آن ییلاق و قشلاق می کنند و یکی از مناطق 20 گانه ی معدنی آن به حساب می آید. در تاریخ نقشی شایسته ایفا کرده و به ویژه در عصر قاجار اثرات ملی بر تاریخ داشته است. جای جایش پر از محوطه ها و گورستان های تاریخی و قلعه های بسیار است و کشف نشانه های 7هزار ساله ی تمدن شهرنشینی در آن، قدمت تمدن را تکانی داد. انسان های بزرگی از خاکش برخاسته اند و بر صدر نشسته اند. از شیخ شهاب الدین اهری گرفته تا ستارخان قره داغی. از علامه محمد تقی جعفری گرفته تا پرفسور محمود آخوندی و امروز در جای جای ایران و جهان حضوری شایسته و مؤثر دارند. در سویی، این منطقه همچنان مقام اول را در نرخ بی سوادی دارد، نرخ مهاجرتش نیز در صدر است و در نرخ بیکاری نیز ممتاز. تورق تاریخ نشان می دهد قراجه داغ از اوج پایین آمده و امروز فرزندانش را تکاپویی دیگر فراگرفته تا بر اوجش برسانند.