یوخا

از سال 1370 جشنواره اسب سواری قره قیه آغاز شده است و امسال پانزدهمین دوره ی آن روز جمعه 20 اردیبهشت برگزار خواهد شد. من از سه سال پیش به این جشنواره حساس شده ام و سال گذشته با حضور مستقیم در قره قیه شاهد ضعف ها و کاستی های آن شدم و گزارش مفصلی در « گویا » نوشتم که موجب ناراحتی و مورد گلایه ی چند تن از مسئولان محلی و استانی هم شد. ما می توانستیم این جشنواره را با عظمت هرچه تمام تر برگزار کنیم. به نظر من وسیع تر و مشابه تر کردن برنامه های جشنواره قره قیه با جشنواره های مشابه که حتی در ورزقان هم برگزار می شود،کار مناسبی نیست.تأکید داشته و دارم که این جشنواره در وجه مشارکت و اسب سواری زنان منحصر به فرد است و علت اصلی استقبال گسترده مردمی نیز همین است. پیشنهاد من این بود که این را تنها مسابقه بین المللی اسب سواری زنان قرار دهیم و چون در همان منطقه، یعنی حاشیه ی آراز زنی به نام « پریزاد » تک سوار ماهری بوده و قهرمانی او وارد تاریخ هم شده است. اسم این مسابقه را « جام پریزاد » بگذاریم. جایزه ی این مسابقه را نه یکصدهزار تومان که « اسب طلایی » قرار دهیم و زنان کشورهای مختلف که با ما قرابت فرهنگی و مشترکات تاریخی دارند، برای کسب آن به کلیبر بیایند و رقابت کنند و مسلماً این رویداد مهم نه تنها اقتصاد که فرهنگ منطقه را متحول می سازد و توان گردشگری شهرستان کلیبر را تحرک مؤثر می دهد.

در جشنواره سال گذشته نفر اول خانم مه لقا خانی بود که با اسب اجاره ای به میدان آمد و نصف جایزه اش طبق قراری که داشتند، مال صاحب اسب بود و یکصدهزار تومان برای چنین قهرمانی زیبنده نیست و آن روز یکی می گفت: تأمین جو و علوفه ی مناسب برای اسبمان که قرار است در مسابقه شرکت یابد و هزینه ی خودرویی که آن را به قره قیه بیاورد، بیش تر از جایزه ی جشنواره است.

برپایی غرفه های غذای محلی و فروشگاه صنایع دستی و... که از منظر گردشگری مورد توجه باشد، بسیار با اهمیت است، نه فروش چیپس و پفک و...که این هم البته در جای خود لازم است. معتقدم که برگزاری مسابقه ی پینک پنک و والیبال چندان به روح کلی و سابقه ی این جشنواره مربوط نیست و در همه ی جشنواره های عشایری که در جای جای ایران برگزار می شود، وجود دارد و اما انتخاب بهترین لباس محلی کار خوبی است که البته با توجه و تأکید لازم همراه نبوده است.

به هر حال گردشگری عشایر سال هاست که در کشور مورد توجه قرار گرفته است و جمعیت بالای عشایری قره داغ ایجاب می کند که سهم خود را از برنامه های کشوری داشته باشد و در رونق و توسعه ی منطقه نقش داشته باشد. در این باره سخن بسیار است که در این مکان و مجال نمی گنجد.

در توسعه ی این جشنواره ی مهم با حضور خود و اطلاع رسانی و دقت و توجه خود، سهیم باشیم.